Nie ma ziemi dla zakochanych.

 Tylko od życia można się życia nauczyć i żadna pedagogika tej nauki nie zastąpi. Jedynie żyjąc, człowiek uczy się żyć, a każdy, kto się rodzi, musi tę naukę zaczynać od ABC.

 Dorosłość nie jest niczym więcej niż odkrywaniem, że wszystko, w co wierzyłeś, kiedy byłeś młody, to fałsz, a z kolei wszystko to, co w młodości odrzucałeś, teraz okazuje się prawdą.

 Wróg, którego nie widać, zawsze wydaje się najbardziej przerażający.

 Życie to sztuka, w której, ucząc się na błędach, nie dajemy się zwieść tym, co znamy, ale poznajemy to, co przekracza naszą wyobraźnię. Nie bójmy się żyć pełnia życia - nie znamy dnia ani godziny.

 Mamy teraz większe wydatki, krótsze noce, mniej wolnego czasu, więcej trosk, ale za to 3, 41 kg więcej szczęścia.

 Ironia życia leży w tym, że żyje się je do przodu, a rozumie do tyłu.

 Odkąd egzystencjaliści odkryli,że człowiek umiera, już trudno nas czymkolwiek zaskoczyć.

 Słyszeć nie znaczy słuchać,
bo słuch jest zmysłem,
a słuchanie sztuką.

 Żyć bez nadziei to rzecz straszna!

 I nigdy nikomu ani niczemu nie oddawaj całej siebie. Zostaw choć kawałek na własność, żebyś miała do czego doszywać, jak Ci resztę wyszarpią. Ta rada dotyczy głównie serca.