Izoldo, przyjaciółko moja, i ty, Tristanie, otoście wypili śmierć własną.

 Jawa różni się od snu natężeniem myśli (...).

 Myślę, że może wszyscy upadamy.
Pytanie brzmi, czy potrafimy się później podnieść.

 U mnie raczej w porządku. Tylko czasami, tak znienacka poleci kilka łez po policzku. Tłumaczę sobie, że to przez wiatr. Ale nie mogę dopuścić do siebie myśli, że ten wiatr nazywa się rozczarowanie.

 Czasami najlepszą rzeczą jaką możesz zrobić dla siebie to: nie myśleć nie zastanawiać się nie wyobrażać sobie nie zadręczać się. Tylko oddychać i mieć nadzieję, że wszystko ułoży się jak najlepiej.

 Czasem przychodzi taki moment w życiu że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść na przód i nieważne jak cholernie by Ci zależało, jak trudne by to było po prostu trzeba odejść.

 Czas i zdrowie to dwa cenne skarby,
których nie rozpoznajemy i nie
doceniamy dopóki się nie wyczerpią.

 Życie ludzkie ? Przeznaczenie, przypadek? Frazesy! Po prostu okruch doznań.

 Brzemię nieśmiertelności to nie byle co, to zarówno dar, jak i kara.

 Nie jestem pesymistą, kocham ten okropny świat.

 (...) w chwili słabości niektórzy wolą stać się wierzący niż silni.