Jak świat długi i szeroki, honor bardzo staniał, bo niechodliwy ...

 Każda minuta życia, każde zdarzenie nauczyło mnie jednego: nie warto się ani przyzwyczajać, ani ufać.

 Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka.
Taka chwila, kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się
w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia Cię
to przerażające poczucie bezsilności, które zżera Cię
od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.

 Dzielenie się opowieściami o tych, co odeszli, pozwala nam zatrzymać ich przy sobie.

 Bladość pokazuje nam, w jakim stopniu ciało potrafi zrozumieć duszę.

 Nie możemy wybrać jak umrzemy, czy czego nie zrobimy, ale możemy zdecydować jak będziemy żyć. Teraz jest właściwy czas i właściwe miejsce.

 Znaleźć wrażliwych ludzi, którzy czują to, co my, jest z pewnością największym szczęściem na ziemi.

 Jak się przewrócę to się podniosę, a jak się nie podniosę to sobie poleżę. I ch*j Ci do tego.

 Przeklęta niech będzie logika.

 Wybaczanie jest trudną sztuką.

 Nawet gdy nie było go przy mnie,rozświetlał mrok.