
A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą ...
A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.
Przyczyny są zawsze obiektywne, zewnętrzne, polityczne, występują w splotach.
Dwa najważniejsze dni w twoim życiu to ten, w którym się urodziłeś i ten, w którym zrozumiałeś, dlaczego.
Poniżenie można znieść tylko wtedy, gdy nikt nie patrzy.
Rak czasu zżera nas po kawałku.
Nadzieja jest rośliną trudną do wyplenienia. Można nie wiem ile odrąbać gałęzi i zniszczyć, a zawsze będzie wypuszczać nowe pędy.
Jawa różni się od snu natężeniem myśli.
Ludzie mają czas na to, na co chcą mieć czas. Dzwonią, wysyłają maile, odpowiadają na wiadomości od osób, z którymi po prostu chcą rozmawiać. Nie wierz komuś, kto mówi, że jest zbyt zajęty. Gdyby chciał być przy Tobie, byłby mimo wszystko.
Życie nie jest czekaniem na burzę, aż minie, ale uczuciem się, jak tańczyć podczas deszczu. W każdym dniu czeka na nas nieskończenie wiele możliwości, które mogą zmienić nasze życie na lepsze.
Wolałabym nie być tu, gdzie trzymałam w ręku filiżankę.
Życie to nieustanne przemijanie, zmienność, niepewność. W każdej chwili możemy stracić to, co mamy. Świadomość tej prawdy powinna nas skłaniać do doceniania każdego dnia, do korzystania z chwili obecnej.