Nie mów że umierasz, póki ...

 Żadne z nas już nie pamięta,
Jak beztrosko biegły dni,
Wiele nam nie było trzeba,
Ja i Ty i długo nic.

 Ad patres(udać się) do ojców;umrzeć.

 Obcy są rodziną, którą dopiero masz poznać.

 Wspomnienia sprawiają niekiedy, że życie wydaje się bardzo smutne.

 Jak pięknie to było przedstawić się najpierw i tak dopiero dać się poznać.

 Daj mi rząd dusz!

 Ten, kto rozdaje karty, zawsze wygrywa.

 Do utraconego rajuNie powinno się wracać,Zwłaszcza jeżeli nie ma się pewności,Że był on naprawdę rajem.

 Aby czuć się wolnym istnieje prosty sposób: nie szarpać i nie napinać smyczy.

 Żyjemy w takim dziwnym świecie, w którym łatwiej jest rozbić atom, niż obalić przesąd.