Zestarzałem się. Straciłem odwagę.

 Mądrymi czyni ludzi wiedza, która zamieszkała w ich sercach.

 Kiedy coś pięknego umiera, to cały świat ponosi stratę, takie jest moje zdanie.

 Wszyscy wyglądają i zachowują się podobnie, coraz bardziej i bardziej.

 Żyć nie jest ciężko. Ciężko to żyć z pełnym realistycznym i sytuacyjnym zrozumieniem czym jest życie. Często to pociąga za sobą brak akceptacji wielu aspektów jakie przynosi nam codzienność.

 Brutalność zawsze podszyta jest sentymentalizmem. To prawo kompensacji.

 Nie pokonujcie oceanów dla ludzi, którzy nie przeskoczyliby dla was kałuży. -Fiodor Dostojewski

 Określam, więc istnieję. Chcę, więc jestem.

 Zapamiętaj sobie, synku, jeśli masz być człowiekiem złym, musisz mieć serce z kamienia, musisz zabijać bez mrugnięcia okiem. Jeśli chcesz być człowiekiem dobrym, musisz iść przez życie z opuszczoną głową i uważać, by nie
zdeptać nawet najdrobniejszej mrówki.
To, czego ci nie wolno, to żyć jak nietoperz - ni to ptak, ni to ssak.

 Przysięga nie żart. Kiedy przysiągłem, że nie opuszczę, to i nie opuściłem...

 

......Wraz z upływem czasu zaczynam zauważać że mam coraz mniejszą ochotę mówić. Patrząc na ludzi których mijam na ulicy, widzę w pociągu, autobusie, stwierdzam że owszem oni dużo mówią ale nie rozmawiają. A to diametralna różnica. To tak jakbyś powiedział "Ja Cię kocham ale chleb można kupić w pasmanterii" Im jestem starszy tym bardziej męczy mnie ludzkie paplanie. Już nie mówi się że spotkamy się jutro, pojutrze, za tydzień. Dziś w modzie jest durne stwierdzenie zapożyczone z "angielszczyzny" - jesteśmy in touch. Każdy z nas trwa w sobie samym. A między sobą wymieniamy komunikaty. Jak informator na stacji kolejowej. "pociąg do Warszawy odjedzie....."