Życie jest proste i żyć trzeba prosto...

 Im jestem starsza, tym bardziej jestem przekonana, że liczą się proste rzeczy. Nie kasa, tylko miłość. Że każdy ranek to nowy początek. Że można porozmawiać bez ściem, tarcz i szóstych znaczeń i mówić dokładnie to, co myślimy. Że stary Merc, może dać tyle samo radochy co Ferrari. Że można siedzieć pod drzewem, pić tanie wino, jeść kurczaka palcami i być bardziej szczęśliwym i pełnym, niż wpieprzając śledzia zawiniętego w pączek, w ekskluzywnej skandynawskiej restauracji, gdzie na stolik czeka się trzy miesiące...

 Ogary poszły w las.

 Gniew zawsze świadczy o tym, że coś wymaga zmiany.

 Lepiej wspominać życie z okrzykiem "nie wierzę, że to zrobiłem”. Niż ze smutnym westchnieniem "szkoda, że się nie odważyłem".

 Jednak żałuję róży i płaczę nad sobą.

 Ten, kto wybrałby zamiast kontaktów z innymi samotność, skazałby się na zacofanie.

 Jeśli wypowiemy myśl szczerą, nigdy ona swojej subtelności nie traci.

 Przegrywa ten, kto pragnie zatrzymać, a idzie się za tym, kto z uśmiechem puszcza.

 Gdy za dużo murarzy, dom staje się krzywy.

 Zestarzałem się. Straciłem odwagę.