(...) nie potrafię dziękować, gdy przymieram głodem.

 Kwiaty są tak pełne sprzeczności! Byłem zbyt młody, żeby umieć ją kochać!

 Najlepiej wykorzystane są te godziny, które odbieramy innym.

 Bo choćbyśmy nie wiem jak długo się zadręczali, to nie możemy zmienić przeszłości.

 To nieszczęście, że tak mały odstęp dzieli nas,gdy jesteśmy zbyt młodzi, od czasu,gdy jesteśmy zbyt starzy.

 Bo utrata życia nie jest
wcale najgorszą rzeczą,
jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego,
po co się żyje.

 I ten, kto kogoś przeżyje, zawsze pozostanie zdrajcą.

 Nie ma wolności dla człowieka, jak długo nie pokonał on strachu przed śmiercią.

 Życie nie polega na uczeniu się, lecz na zapominaniu.

 Życie człowieka jest krótkie i niezrozumiałe. Nigdy nie wiadomo, co nas czeka za godzinę.

 Traci życie tylko ten, kto żyje.