Nikt z ludzi nie umie zaczarować śmierci.

 U mnie raczej w porządku. Tylko czasami, tak znienacka poleci kilka łez po policzku. Tłumaczę sobie, że to przez wiatr. Ale nie mogę dopuścić do siebie myśli, że ten wiatr nazywa się rozczarowanie.

 Musimy mieć do życia cierpliwość, ponieważ jest wieczne.

 Bo choćbyśmy nie wiem jak długo się zadręczali, to nie możemy zmienić przeszłości.

 Dokładnie tak postępowała przez całe życie zawsze szukała łatwizny, albo zadowalała się tym, co było w zasięgu jej ręki.

 A ty napisz podanie do muzeum osobliwości,żeby przyjęli na manekina.

 -Owszem, ale gdybyśmy wszyscy zginęli, ktoś powinien wiedzieć, co robiliśmy. Mogę pogodzić się z tym, że mnie zabiją, ale nie chcę, by ślad po mnie zaginął.

 Ludzie potrafią bardzo szybko osądzać i nie potrzebują do tego dowodów.

 Była dumna z samej siebie, że w końcu zdobyła się na odwagę, by pożegnać się z życiem.

 W czarnej nocy duszy jest zawsze trzecia nad ranem.

 Nie był szczególnie przystojny. Niewysoki, skronie oszronione, nadwaga też spora. Któż to jednak wie, co może ludzi z sobą łączyć.