Nikt z ludzi nie umie zaczarować śmierci.

 Kiedy dwoje ludzi się kocha, szczerość jest jedynym rozwiązaniem.

 Oczy są zadziwiające. Po nich poznasz ile człowiek spał, czy płakał, jaki ma nastrój, jak bardzo jest niekochany, poznasz po nich charakter. Oczy są zwierciadłem tego co mamy w środku.

 Nie troszczcie się zbytnio o życie, co macie jeść, ani o ciało, czym macie się przyodziać.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać.

 Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.

 Zmysłowe uciechy rozwijają ducha, a cierpienie go niszczy i podważa jego istnienie.

 Najbardziej w życiu boję się tego, że moje serce będzie kiedyś biło nad urodzinowym tortem tragicznie pełnym świeczek i wtedy pomyślę, że mój czas minął, a ja nic nie przeżyłam. Przecież tylko dla przeżyć warto żyć. I dla tego, aby móc je komuś potem opowiedzieć.

 Lecz czymże była śmierć, jak nie przejściem do nowego życia, odwróceniem kartki.

 Postęp nie znosi przykazań.

 Czy dobroć bezinteresowna, czy też interesowna przynosi światu więcej korzyści?