Potrzeba dwóch lat, aby nauczyć się mówić; pięćdziesięciu, aby nauczyć ...

 Wygląda na to, że cnotę poczciwego Czeczota ocaliła wyłącznie pusta sakiewka.

 Szalonych możnych pilnie strzec wypada

 Starość jest smutna nie dlatego, że się skończyły przyjemności, lecz nadzieje.

 Co innego jest złośliwie krytykować i zaczepiać, a co innego poprawiać i błędy prostować, podobnie jak pochwały różnią się od pochlebstw.

 Czy to idący wybiera drogę, czy droga idącego?

 Życie jest sztuką, której nikt z nas nigdy do końca nie zdąży się nauczyć. Wciąż uczymy się, jak być mądrzejsi, silniejsi, lepsi. Uczy nas pokory, cierpliwości i wytrwałości. Uczy nas także, że nawet najcięższe chwile są przemijające.

 Lepiej jest chcieć to, co się ma, niż mieć to, co się chce, bo to, co im mniej odpowiada naszym pragnieniom, tym jest dla nas cenniejsze.

 Wszyscy mamy w sobie światło i mrok. Ale ani światło, ani mrok nie mogą cię wybrać. To ty podejmujesz wybór.

 Dobrze jest, jeśli życie i książki mają treść.

 Potrzeba dwóch lat, aby nauczyć się mówić; pięćdziesięciu, aby nauczyć się milczeć.