Życie to tęsknota za czymś, co trudno nazwać.

 Wielki strach cofa nas do zachowań z dzieciństwa.

 Całe nasze życie jest jak kamień rzucony w wodę. Nigdy nie wiemy, jakie kręgi zatoczymy naszym upadkiem, czyją
śmierć spowodujemy i kogo uzdrowimy.
Ile niepokoju wzniecimy dokoła siebie,
ile katarakt zdejmiemy ze ślepych rzek.

 Życie to nie te dni, które minęły, ale te, które pamiętamy. To nie są chwile, które gubimy, ale te, które trzymamy. To nie są łzy, które wylewamy, ale te, które odkładamy na później. Życie to nie jest to, co mamy, ale to, co dajemy.

 Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć?

  Las stanął w wielkiej ciszy, jakby słuchał tych jej słów ostatnich pożegnania, jakby dziwił się w milczeniu, że może ktoś, co się w nim urodził i wychował, co żył z nim jednym uczuciem, co tyle łez w jego objęciach wylał, tyle przemarzył w jego ciszy - żegnać się i odejść - na zawsze; szukać lepszej doli i przyjaciół szczerszych.

 Ostatecznym celem człowieka jest dojść do tego, żeby nigdy nie odczuwać strachu

 Aby życie było mądre, najważniejsza jest dobrze pojęta troska, po części o naszą teraźniejszość, po części o naszą przyszłość, tak aby jedno nie było przeszkodą dla drugiego.

 Lepiej być człowiekiem, który głośno przeklina, niż małym, cichym skurw*synem...

 Stań się kimś, kto może przyjąć życie takim, jakim jest, a nie takim, jak chciałbyś, żeby było. Nawet gdy przychodzi ból, nie bój się go; stój twarzą w twarz z rzeczywistością, taką, jaka jest.

 Życie jest serią działań, które łączą się w nieskończoną taśmę doświadczeń. Każde jutro jest wynikiem tego, co zrobiliśmy dzisiaj. Spoglądajmy na nasze dzisiejsze czyny jako na kroki, które kształtują nasze jutro.