My, wiedzieliśmy, że trzeba umierać publicznie.
My, wiedzieliśmy, że trzeba umierać publicznie.
Udostępnij:
Inspiracje:
Większe było nie tylko lepsze. Było też pełne chwały.
Bogactwo i przywileje wyzwalają w człowieku niemiłe cechy.
Na rękach kilka blizn widocznych. Znów?
- Moja droga, dobrze wiesz...
One nie spełnią Twoich snów.
Życie to nie jest coś, czego się doczekać. To coś, co ma miejsce, kiedy jesteś zajęty robieniem innych planów.
Kto niszcząc siebie goni na ustroń i zbutwiałe serce zanosi do popiołów, temu, na pewno, na końcu nie przyszła godzina, lecz kres życia i samotności.
Życie to nie problemy, które mają być rozwiązane, ale rzeczywistość, którą należy doświadczyć.
Pamiętaj,że ranienie ludzi krzywdzi także raniących.
Kto sam nie jest w stanie się uratować, nikt inny go nie uratuje.
Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da się odkupić.
Chciałbym zmienić się w sen.