Z nami to jak z lasem, Hania. To i tamto ...

 Sprawia mi to ogromną przyjemność płakać z litości nad sobą.

 Zwykłym ludziom nigdy nie było dane przeżyć apokalipsy.

 To jest krzyk ciała. To jest znak, że żyjesz i opierasz się.

 Czasem miałem wrażenie, że noszę znak z napisem "dowalcie mi".

 Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.

 Moja wielkość zależy od rozmiarów r z e c z y w i s t o ś c i.

 Żałuję, że jak byłam mała to nie wyspałam się na zapas.

 Nic nie ma bardziej skomplikowanego i cenniejszego od człowieka, synku.

 Najłatwiej przewidzieć to, że ludzie są nieprzewidywalni.

 Widzę, że bawi Cię takie postępowanie z drugim człowiekiem.