Już tylko nieskończoność widzę z wszystkich okien.

 Mamy miejsce w niebie, które na nas czeka, choćbyśmy bardzo późno tam przyszli lub zasiedzieli się w czyśćcu; nikt go nie zajmie, bo ono jest tylko dla nas; gdybyśmy nawet nigdy tam nie doszli, pozostanie nie zajęte.

 Lepiej jest unikać grzechu, niż uciekać od śmierci.

 Życie jest jak teatr, tylko nie wybiera się swoich ról. A role są różne: ktoś gra króla, ktoś żebraka, ktoś mędrca, ktoś błazna.

 Na nic są wspomnienia, gdy się wie, że nie ma już przyszłości.

 Na starość nie umiera się tak łatwo jak w młodości.

 To ja was zabiłam, myślę, mijając stertę trupów. I was.Was też.

 Ludzie siedzą latem do późnego wieczora i palą papierosy, szepczą, snują marzenia i wiedzą w głębi serca, że nic ich lepszego w życiu nie spotka.

 Ludzie, tak jak oliwki w słońcu Montepuccio, są wieczni.

 Ludzie zabijają czas, żeby czas ich nie zabił.

 Można z tym walczyć, ale kiedy śmierć mocno chwyci ofiarę, nic nie da się na to poradzić.