Służył nam dobrze ten mit o Chrystusie.

 W najgorszym najgorsze jest czekanie na najgorsze.

 Czegóż wymagać od publiczności, jeśli krytyka stoi poniżej jej przeciętnego poziomu.

 Usnąć by niczego nikomu nie zazdrościć.

 Na niektóre wspomnienia nigdy nie ma odpowiedniej chwili.

 Idąc unosimy ręce i konsekrujemy godziny, co uciekły przed wiatrem.

 [...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Czasami nie chodzi o to aby zmieniło się na lepsze. Najczęściej chodzi o to aby zmieniło się na cokolwiek.

 I widział niebiańskie światło. Które odwzajemniało jego spojrzenie.

 Nie idź tam, gdzie prowadzi ścieżka. Idź tam, gdzie jej nie ma i zostaw swój ślad. To jest twoje życie, rób z nim co chcesz.

 Życie to teatr, ale większość ludzi nie ma swojej roli. Grają to, co podsunął przypadek, nie grają siebie.