Służył nam dobrze ten mit o Chrystusie.

 W podróży do obranego celu szczególnie ważne jest baczne obserwowanie drogi.

 Sztuką jest pasować do reszty, stojąc z boku.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 Bywa, iż nauczyciele zapominają, że życie to nie lekcja w klasie.

 Lepiej wspominać życie z okrzykiem "nie wierzę, że to zrobiłem”. Niż ze smutnym westchnieniem "szkoda, że się nie odważyłem".

 Historia płatała nieraz okrutne żarty tym, którzy starali się ją odkrywać.

 Każdy upadek to nowa lekcja, a każda nowa lekcja czyni nas lepszymi.

 Nadszedł czas, abyśmy się zaangażowali w obronę ziemi, ludzi i ich przyszłości.

 Pesymista co dnia musi wynajdywać sobie inne racje istnienia; jest on ofiarą "sensu" życia.

 Często cierpienia dają ludziom pouczenie.