Naród uwierzył, że jeszcze nie dojrzał do tego, aby wybierać ...

 Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać. Często najtrudniejszym aktom odwagi nie towarzyszy żadna piorunująca fanfara. To raczej te ciche chwile, kiedy patrzymy prawdzie w oczy i decydujemy się ją przyjąć.

 (...) cholerny realizm życiowy. Odziera nas ze złudzeń.

 Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.

 Wszystkie dni stają się takie same wtedy, kiedy ludzie przestają dostrzegać to wszystko, czym obdarowuje ich los, podczas gdy słońce wędruje po niebie.

 Nieważne, ile masz lat, zawsze jesteś na tyle młody, aby nauczyć się czegoś nowego i na tyle stary, aby przekazać mądrość. Życie to ciągła nauka, gdzie każdy dzień daje nam szansę na zrozumienie świata i nas samych.

 Nigdy się nie docenia stuffu, który przychodzi nam za łatwo.

 Czasem powodzenie przynosi człowiekowi nieszczęście, a niespodziewany zysk wychodzi na szkodę.

 Z czegokolwiek zrobione są dusze, moja i jego są takie same.

 Proste, tęsknisz za tym, czego nie posiadasz.

 Kiedy ktoś na okrągło Cię rani, pomyśl o nim jak o papierze ściernym. Może Cię podrapać i lekko zranić, ale w końcu Ty będziesz obrobiony i wypolerowany, a on stanie się bezużyteczny. (Chris Colfler)