Wiem jak ułożyć rysy twarzy by smutku nikt nie zauważył.

 Śmierć. Tylko o niej nie wolno im było myśleć. I tylko o niej myśleli.

 Młodość jest rajem życia; radość jest wieczną młodością ducha.

 Życie jest kwarantanną na drodze do raju.

 Nie ma po co wracać do przeszłości.

 Bogactwo jak zły lekarz - czyni nas z widzących ślepymi.

 Od aniołka mam skrzydełka a charakter od diabełka. Raz aniołek raz diablica. Jedno serce - dwa oblicza.

 Jak niewiele ludzie wiedzą o potędze subtelnego pochlebstwa!

 Tak drzemie we mnie wiele książek, lepszych i gorszych, najrozmaitszych. Zdania, słowa, akapity i wersy, niczym niespokojni sublokatorzy, nagle budzą się do życia, wałęsają się samotnie albo rozpoczynają w mojej głowie hałaśliwy dialog, którego nie potrafię uciszyć.

 Nie pytaj, nawet mnie, co to jest samotność, bo nikt tego tak naprawdę nie wie.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia,
całe lata bez dachu nad głową,
ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.