Tylko od życia można się życia nauczyć i żadna pedagogika tej nauki nie zastąpi. Jedynie żyjąc, człowiek uczy się żyć, a każdy, kto się rodzi, musi tę naukę zaczynać od ABC.
- Historie nigdy nie mają
końca, Meggie - powiedział kiedyś do niej. - Chociaż książki nam to sugerują. One nie kończą się na ostatniej stronie, ani nie zaczynają na pierwszej.
Tradycja to przesiany rozsądek całego narodu z jednego wieku w drugi.
Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.
Lepiej coś robić, niż siedzieć, czekać i myśleć o głupstwach.
Cóż, cóż ja, dziadówka, poradzę? Z kijem na Wielki Kapitał?
Ale ja nie jestem już tym dawnym mną –
czuję, że się zmieniłem.
Kiedy się patrzy na te dorastające dzieci, człowiek czuje, jak się starzeje.
Podkreślała, że fotografia jest ze swej istoty dosłowna, literalna i faktualna.
Nakręcę wszystkie zegary - postanowił. - Może wtedy prędzej będzie wiosna.
