Czas, straszny lekarz, w ślepym bezrozumie leczy najdroższy ból wbrew sercu.
O zmarłych należy tylko mówić dobrze,albo nie mówić nic.
Wszystko, czemu nie dano wiary, jest tylko zwykłą ozdobą.
Co jest normalne? Normalny człowiek całe życie nie czyni tego, co chce czynić. Tak bardzo uwielbia obowiązek. Im bardziej udaje mu się nie być sobą, tym więcej zarabia. Osiągając sześćdziesiąt pięć lat człowiek normalny idzie na emeryturę. Teraz ma czas dla siebie, lecz siebie niestety zapomniał.
Ale ja miałam coś, czego chłopakowi wyraźnie brakowało. Mięśnie.
O swoich zmartwieniach należy rozmawiać z innymi, wtedy stają się lżejsze.
Żołnierz musi ginąć, lecz śmiercią swą żywi naród, który go wydał.
Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął Mną, moim życiem, śmiercią, tą kartką.
Zapadamy w letarg, do którego przygrywa nam skoczna muzyczka z teledysków.
Człowiek instynktownie unika nieprzyjemności, wiesz, stara się omijać je szerokim łukiem.
