W czarnej nocy duszy jest zawsze trzecia nad ranem.

 Gdy wiatr nie służy, do wioseł trzeba.

 Nie zamierzała jednak rozjaśnić włosów. Wszystko ma swoje granice.

 Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące. Zdecydowałeś się odejść to idź.

 Czyli kompromis po polsku, wilk głodny i owca rozszarpana...

 Ale jest chory, gnije od środka.

 Człowiek zawsze stara się dopasować rzeczywistość
do wzorca, który zna i w którym wie, jak się poruszać.

 Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza. Jednym jesteś ty. Drugim zaś śmierć.

 Bladość pokazuje, jak bardzo ciało może zrozumieć duszę.

 Wszelka wartość jest kwestią odległości - skąd na mnie patrzysz?

 Ma serce na właściwym miejscu.