Nie samym duchem żyje człowiek. Czynszu ideałami nie zapłacisz.

 Człowieczej ręki ciepło, którą mi podano, przez lata noszę z sobą, już się nie wystudzi.

 Każdy coś ukrywa.

 Istnieją jednak koszmary, które nie znikają w świetle dnia...

 Te mniejsze aspiracje bez wątpienia umożliwiają lepsze przystosowanie się do życia.

 Nie można być niewolnikiem strachu.

 Lilka była tym samym co ważka unosząca się nad stawem w letnie popołudnie.

 Jako też rok bez wiosny mieć chcieli, którzy chcą, by młodzi nie szaleli.

 Życie jest naprawdę proste, ale my uparcie chcemy je uczynić skomplikowanym.

 Czasem miałem wrażenie, że noszę znak z napisem "dowalcie mi".

 Wiesz co się robi, jak życie dołuje?
Mówi się trudno i płynie się dalej.