Nie samym duchem żyje człowiek. Czynszu ideałami nie zapłacisz.

 Czy ujmiemy w ręce świat niespławiony w krwi aż do krańca?

 Kiedy kręci się koło fortuny, loteria wyrzuca już to nagrodę, już to pusty los.

 Ciągle mieliśmy zbyt pełne serca.
Co to znaczy? Że każde z nas żywiło
osobne, niespełnialne nadzieje, które
taszczyliśmy z sobą jak sekretne walizeczki.

 Człowiek nie może walczyć ze swym przeznaczeniem.

 Od słowa do słowa idzie człowiek czasem całe życie.

 Pomoc jest pomocą tylko wtedy, gdy jest chciana.

 Dokonujemy wyborów i musimy z nimi żyć.

 (...) dowiedzieć się, że ktoś nie żyje, to nie to samo, co stanąć nad jego grobem.

 Potrzeba czasu i wysiłku, by coś stworzyć, ale w jednej chwili wszystko może się rozpaść jak zamek z piasku.

 Wiecie, że życie ma zawsze rację, a architektura się myli.