To, co w niej było zapowiedzią stało się kamieniem, a ...
To, co w niej było zapowiedzią stało się kamieniem, a kochać można tylko zapowiedź.
Paradoks to przywilej filozofów.
Jeśli mam swe życzenie przekazać młodym dnia dzisiejszego to nade wszystko życzę, aby coraz silniej odczuwali smak dawania, a coraz słabiej smak brania. Dawanie bliskim i dalekim, znanym i nieznanym, żyjącym i tym którzy żyć będą kiedyś. W dawaniu bowiem rośnie prawdziwa radość życia
Istnieją ludzie, których życie jest darem ofiarowanym nie im samym, lecz nam - ludzkości.
Najwyższym prawem i obowiązkiem lekarza jest życie i zdrowie pacjenta.
Człowiek jest mieszaniną pychy
i nikczemności, wielkości i nędzy; pragnie cnoty, a służy grzechowi;
pragnie trwałego szczęścia, a goni za chwilowymi rozkoszami;
pan ziemi i nędzny robak.
Każdy jest tłumem złożonym z własnych sobowtórów.
Ze śmiercią można żartować, ale nie z życiem. Niech żyje!
Chorego, który uważa się za zdrowego, nie można wyleczyć.
Żyje się zdrowo nie dlatego, że się umie na wiele rzeczy zapomnieć, lecz dlatego, że na wiele rzeczy umie się zważać. Nadzieje tylko przekładają chorobę, w której ciało splątane tym, co duchowe, nie może się rozwinąć.
Dzieciństwo nie jest jedynie przygotowaniem do życia, jak często uważamy myśląc o naszych dzieciach, lecz jest już prawdziwym życiem.