Zapach krwi tchórza drażni mi nozdrza.

 "Czy kiedykolwiek się zastanawiałaś, ile tak naprawdę osób było dla Ciebie ważnych? Mam na myśli ludzi, którzy coś zmienili w Twoim życiu. Zwykle jest ich bardzo mało.

 Dopóki człowiek nie wie, do czego dąży, życie pozostaje wiecznym wydawaniem energii na wszystko, ale nigdy nigdzie nie dąży.

 Krótko żyjemy, niewiele widzimy, niewiele wiemy, więc przynajmniej snujmy marzenia.

 Dobrzy to ci, którzy zadowalają się marzeniem o tym, co źli rzeczywiście robią.

 Czasem spotyka się kogoś nieziemsko pięknego. Potem z nim rozmawiasz i po kilku minutach umierasz z nudów. Ale czasem spotykasz kogoś i myślisz sobie: 'Jest w porządku, może być'. A potem go poznajesz. I jego twarz staje się nimi. Jego osobowość jest na niej wypisana. I staje się czymś nieziemsko pięknym...

 Każdy ma swoją własną śmierć i musi nią umrzeć sam, nikt mu przy tym pomóc nie może.

 Nie szukaj kłopotów, jeśli nie będziesz w stanie dać im rady.

 Żadne zło na świecie nie jest okrutne, gdyż nic nie jest czarno-białe.

 Sen i śmierć są jak brat i siostra.

 Ufam magii silnej woli, narzucanej innym, aż uwierzą, że to ich własna.