Przeszłość to przestrzeń, w której mieszkały wszystkie jego błędy.
Ludzie zawsze czegoś chcą.
W dzień twarda emanująca siłą psychiczną, która ciśnie po wszystkich napotkanych ścierwach, a nocą bezbronna i cholernie wrażliwa dziewczyna, która dławi się łzami, bo nie może ogarnąć swojego życia.
Jest z nami trochę tak jak z człowiekiem, który musi przebiec morze pływającej kry. Nie wolno mu odpocząć, nigdzie nie może stanąć na dobrze, gdyż utonąłby wtedy, po pierwszym skoku, w przepaści, W morzu bez dna. Musi ciągle wypatrywać następnej kry, iść nieustannie, nad przepaścią pod nogami, w s stronę lądu, który - o tym jednym wie - jest przed nim.
Nasze historie zaczynają się, nim się zaczną, i trwają jeszcze po swoim zakończeniu.
Życie wyjawia nam swoje prawdy, nie bacząc na wiek.
W życiu potrzeba trzech składników: słońca, punktu widokowego i zakwasów.
Wierzę, że wszystko dzieje się z jakiegoś powodu. Ludzie zmieniają się po to, abyś mógł nauczyć się ich sobie odpuszczać, sprawy przyjmują zły obrót, po to bys mógł docenić je, kiedy wszystko jest dobrze, wierzysz w kłamstwa, po to, by w końcu nauczyć się ufać tylko sobie, a czasami dobre rzeczy rozpadają się tylko po to, aby jeszcze lepsze mogły powstać...
Życie jest ulotne i posępne jak samobójstwo motyla.
Nie mów nigdy, że wszystko stracone. Tylko to nam zostaje, co sprawiło, że człowieka warto pamiętać. Nie można pokonać starości, ale można z nią zawalczyć. Najważniejsze jest to, jaki człowiek zostawi po sobie ślad.
