Tak, życie to ciągłe powtarzanie słowa "nie".
Kiedy kogoś kochasz, zawsze wiesz, że coś go dręczy.
Stawianie własnego zaślepienia wyżej od prawdy jest cechą umysłowości niewolników. Kiedy umysły nasze
są wolne, czujemy się zagubieni.
Do rozruszania naszej zamierającej żywotności potrzebujemy albo jakiejś mrzonki, albo czyjejś władzy, albo sankcji mędrców. Musimy zdać sobie sprawę, że póki bronimy się przed prawdą i szukamy jakichś hipnotycznych bodźców, póty nie jesteśmy zdolni rządzić się sami.
To, czego boimy się najbardziej, jest z reguły tym, co właśnie powinniśmy zrobić.
Czoło, oczy, oblicze często kłamią, ale słowo najczęściej.
W każdej szwajcarskiej kuchni są dwie rury. Z jednej płynie mleko, z drugiej miód.
Czymże jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem.
Życie jest jak jeździć na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść naprzód.
Kiedy życie zapędza cię do narożnika - powtarzał zawsze - kontratakuj!
Gdy raz bania ze wspomnieniami rozbije się nad człowiekiem, nie krążą one wyłącznie wokół zarania życia.
