Zmysłowe uciechy rozwijają ducha, a cierpienie go niszczy i podważa jego istnienie.

 Mój ojciec w chwili śmierci był spokojny; to ja szalałam.

 -Przepraszasz?
-Nie wpadajmy w przesadę. Po prostu uznaję fakt,
że mogłam przesadzić w swojej reakcji, chociaż była ona efektem prowokacji, której padłam ofiarą,
zatem możemy przyjąć, że wina leży po obu stronach.

 Z naszym wizerunkiem odżywa nasza psyche.

 Pozbierać jest się dziesięć razy trudniej, niż rozsypać.

 Słowa się rozsypują, układają w nowe.

 To życie warto przeżyć dla trzech, może czterech rzeczy, reszta może posłużyć jako nawóz na pole.

 Wspomnienia sprawiają niekiedy, że życie wydaje się bardzo smutne.

 Życia przeciekają przez siebie, przeszłość
rości sobie prawa do teraźniejszości.

 Od­najdź w życiu ta­ki sens is­tnienia, które­go nikt ci nie odbierze.