Nie potrzebuję samotności, aby się modlić, ale potrzebuję ciszy wewnętrznej.

 Ramię matki jest najdłuższe. Mogę oprzeć na nim całe moje życie.

 Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 Życie wspólnotowe może kwitnąć tylko wtedy,gdy istnieje dla celu znajdującego się poza nim.

 Idź przez życie z podniesionym czołem, a nie z zadartym nosem…

 "Czuję, że konam, choć z ran krew nie broczy.
Czemu ciągle oddycham, chociaż świat się dla mnie skończył?
Nie da mi ukojenia promyk słońca tego dnia.
Nie da mi ukojenia światło księżyca tej nocy."

 Dopóki człowiek nie wie, do czego dąży, życie pozostaje wiecznym wydawaniem energii na wszystko, ale nigdy nigdzie nie dąży.

 Chodząc po ziemi trzeba trzymać głowę w niebie, dopóki nie przeniesiemy się tam całkowicie.

 Czarna śmierć krążyła wciąż w powietrzu, wypatrując nowych ofiar.

 Bez wyobraźni człowiek jest jak proch i pył.

 Kto żyje nadzieją, umrze głodny.