Można oszaleć, jeśli zacznie się obsesyjnie myśleć o niesprawiedliwości świata.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Knucie intryg jest zaledwie przebiegłością, nie inteligencją.

 Wielkie cele i globalne zadania nie zostawiają miejsca na takie głupstwa jak ludzkie życie.

 Jeśli raz zaakceptuje się szaleństwo, można się już od niego nie uwolnić.

 Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.

 Poniżenie można znieść tylko wtedy, gdy nikt nie patrzy.

 Czasami najkruchsza delikatność przezwycięża najtwardszą moc.

 Są chwile, które zmieniają człowieka na zawsze.

 Żadna sztuka nie może równać się z życiem.

 Każdy z nas jest miłością czyjegoś życia.