
Życie. Takie piękne, a jednocześnie takie ciężkie.
Życie. Takie piękne, a jednocześnie takie ciężkie.
Uwielbiam wszystkich! Z niektórymi uwielbiam przebywać, niektórych uwielbiam unikać, a jeszcze innych z uwielbieniem przywaliłabym w twarz.
Bogatym nie jest ten kto posiada,lecz ten kto daje.
Zadowolenie z życia to i tak więcej, niż większość ludzi jest w stanie osiągnąć.
Żyć jest bardzo niezdrowo.Kto żyje ten umiera.
Panie Boże dopomóż, żebym znalazł światło,gdy jestem w błędzie i żebym nie był nieznośny,gdy mam rację.
Rzadko jednak zaprzątam sobie tym
głowę. Co za różnica, jaka jest prawda, przecież dzięki niej nie zdobędę jedzenia.
Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".
Czasami dobrzy ludzie pokryci są tatuażami, a czasem najgorsi jakich spotykasz, chodzą co niedzielę do kościoła.
Warunkiem odrodzenia jest odpoczynek.
Wyobrażenia ludzi o życiu po śmierci nigdy nie były wyraźne. Ale kiedy teraz księża oraz wierni wymawiają słowa: "żywot wieczny", nie pojawiają się wyobrażenia żadne.