Życie. Takie piękne, a jednocześnie takie ciężkie.

 Życie jest za krótkie, żeby je planować.

 Obojętność jest jak lód polarny na biegunach:zabija wszystko.

 Kto nie ryzykuje, ten nie zyskuje.

 Błogosławiony ten, którego obszczekują kretyni, bo nie do nich należeć będzie jego dusza.

 Dopóki iskierka życia tli się w nas, powinniśmy walczyć.

 Umiera się nie na jakąś określoną chorobę, lecz na całe życie.

 Żałoba jest podróżą. Człowiek nie otrząsa się z niej, tylko przez nią wędruje.

 Samotność to dziwna rzecz.
Zakrada się cicho i niepostrzeżenie. Siada obok Ciebie w ciemności. Głaszczę Cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje Ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej. Dotyka ustami miękkich włosków na twoim karku. Zostawia kłamstwa w twoim sercu, kładzie się w nocy w twoim łóżku, wysysa światło z każdego kąta. Nie odstępuje Cię na krok, kurczowo trzyma Cię za rękę tylko po to, żeby jednym szarpnięciem pociągnąć Cię w dół, kiedy usiłujesz się podnieść.

 Pesymista co dnia musi wynajdywać sobie inne racje istnienia; jest on ofiarą "sensu" życia.

 (...) wybaczanie męskiej słabości to oznaka kobiecej siły.