Przyczyny są zawsze obiektywne, zewnętrzne, polityczne, występują w splotach.

 Ich życie to po prostu jakiś błąd statystyczny, pomyłka mamusi.

 Ich cienie, jedne roztomiłe, inne nienawistne, trwają nienaruszone w mej pamięci, razem z tamtą srogą niebezpieczna i frasującą epoką.

 Dobrzy to ci, którzy zadowalają się marzeniem o tym, co źli rzeczywiście robią.

 Stojąc przy trumnie, wszyscy widzimy tylko to, co dobre, lub to, co zobaczyć chcemy.

 Ludzie zawsze czegoś chcą.

 Może byłam starsza od siebie samej?

 Pasja jest pasją. Emocje przedzielające okresy nudy, nieważne na co są ukierunkowane.

 Są więzienia gorsze od słów.

 Przyszłość ludzi staje się jasna:będą lokajami robotów.

 Może to wszystko wcale nie jest takie trudne, może całe życie jest nieskończenie łatwiejsze, niż myślę. Trzeba tylko mieć odwagę