Przyczyny są zawsze obiektywne, zewnętrzne, polityczne, występują w splotach.

 Jest spora różnica pomiędzy poddaniem się, a podjęciem decyzji, że wreszcie masz dość. Nie przenoście gór dla tych, którzy nie podniosą dla was kamienia.

 Wiem jak ułożyć rysy twarzy
by smutku nikt nie zauważył.

 Zrozumiałam, że czasami żałujemy czegoś tak bardzo, że później mocno obwiniamy za to siebie. Dusimy wszystko w środku, psychicznie stajemy się mało odporni, w głowie gotuje się od niepotrzebnych myśli. Dużo byśmy dali, żeby móc cofnąć czas, nie iść tą drogą, nie podjąć takiej decyzji, nie podać ręki, nie odezwać się, nie wsiąść za kółko. Ale to wszystko na nic, robimy sobie w głowie kocioł, do którego wrzucamy każdą myśl, aż w końcu zaczyna się przelewać i dopiero wtedy wyrządzamy sobie prawdziwą krzywdę. Czasami chyba trzeba usiąść, zrozumieć swój błąd i umieć pociągnąć życie dalej. Nie jest łatwo, ale przecież nikt nie powiedział, że tak będzie.

 Jestem tym, co pojąć zdołam. Im więcej ludzi poznaję w ich życiu, tym bardziej dopełnia się moje własne życie.

 W chwilach w których na ciebie patrzyłam, twoje oczy były zupełnie bez wyrazu.

 Życie to nieustająca walka. Ale jeśli podejdziesz do niej z odpowiednią determinacją, możesz odnieść więcej sukcesów, niż przypuszczałeś. Każde doświadczenie, dobre czy złe, jest cenną lekcją.

 Życie jest podróżą, której nie mierzy się liczbą oddechów, które zrobimy, ale liczbą momentów, które zapierają nam dech. Cenić każdą chwilę, to poznać prawdziwą wartość życia.

 Przeszłość to przestrzeń, w której mieszkały wszystkie jego błędy.

 Człowiek nie może żyć bez nieustannej ufności w coś niezniszczalnego.

 Człowiek zawsze stara się dopasować rzeczywistość
do wzorca, który zna i w którym wie, jak się poruszać.