Rzeczywistość jest przereklamowana.

 Po prostu rzuć, kurwa, tą kulą. Zrób to. Skocz, przekonaj się, gdzie wylądujesz.

 Po przeciwieństwo, życie nie jest jak zatoczka, którą łódź podpływa, aby zacumować, ale jak szerokie morze nieskończoności, które trzeba przepłynąć. I jeszcze jedno: na tym morzu nie ma bezwietrznej pogody. Istnieje tylko sztorm.

 A potem wpadło mi do głowy, że mogłabym spędzić resztę lata, pisząc powieść.

 Każdy upadek to nowa lekcja, a każda nowa lekcja czyni nas lepszymi.

 A więc wojna, pomyślał. To już koniec.

 Bo to właśnie jest piekło – ciągłe powtarzanie.

 Nie ma rzeczy nie do rozwiązania, Nie ma rzeczy beznadziejnych. Nie, dopóki trwa życie.

 Póki życia, póty nadziei.

 I czemże jest życie? Nędznym okresem, który, swoją rolę odegrawszy, schował się za kulisy.

 Nie do króla należy decydowanie o tym, co się dzieje w głębi duszy.