Kwiaty kiwały główkami jak gromada bystrych dzieci.

 Życie to nie teatr, żeby odgrywać role. Ani dom wariatów, żeby wypisywać na murach nasze niespełnione marzenia. Życie to przede wszystkim obowiązek, by go przeżyć tak, aby inni, patrząc na nas, zyskali odwagę.

 Czas to nie kaseta magnetofonowa, którą można przesuwać w przód i w tył.

 Nie za wszystko da się przeprosić, ale wszystko można wybaczyć. Nie wszystko można naprawić, ale wszystko można zacząć od nowa.

 Życie jest grą, w której nie istnieją wygrani i przegrani. Istnieją tylko ci, którzy wiedzą jak grać, i ci, którzy się poddają. Wszystko zależy od nas samych: od naszej wytrwałości, odwagi, determinacji. Nigdy nie zostawiaj na później tego, co możesz zrobić dzisiaj.

 Wieczność jest korektorką czasu.

 Przyczyny są zawsze obiektywne, zewnętrzne, polityczne, występują w splotach.

 Życie męczy, ale czy śmierć przyniesie ulgę? Ludziom nie spieszno do odpowiedzi na to pytanie.

 Powiadają, że lepsze zło znane niż nieznane.

 Sztuka jest zaiste nie chlebem, lecz winem życia.

 Przestań karmić się tym, co mówią inni. Idź przed siebie, doświadczaj, czuj, oddychaj, żyj, zachwycaj się, odczuwaj emocje i naucz się je nazywać. I mówić o nich. Przeżyj coś naprawdę, dogłębnie i tak jak chcesz ty, a nie wszyscy dookoła. I przypomnij sobie o marzeniach z dzieciństwa, bo przecież je miałeś. Jeśli odważyłeś się je mieć, masz też wszystko, czego potrzeba, by je spełnić. (…) Zacznij żyć, od teraz.