Better a broken promise than ...

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Fajnie było siedzieć w kuchni i ziewać wśród woni kawy i bekonu, słuchając deszczu zacinającego w koronach drzew.

 Zmęczenie i rozdrażnienie przybierają czasem taką samą postać.

 Odbiorą nam chleb od ust, jeżeli nie nauczymy się nim dzielić.

 Życie jest jak jogurt: kiedy próbujesz zrozumieć, co to jest, psuje się. Kiedy próbujesz zrozumieć, co to jest, psujesz to. Najlepiej po prostu jeść. Zrozumiesz, co to jest, jak już skończysz.

 (...) moja cierpliwość to nie Schengen, ma swoje granice.

 Niektóre elementy układanki tworzącej świat są wstrętne.

 Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej.Ci, co żyją miłością, widzą głębiej.Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.

 ''Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy. To boli, jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie zawsze mogłem pomóc. Zmęczony ciemnością. Czuję głównie ból. Jest go za dużo. Gdybym mógł z tym skończyć, zrobiłbym to. Ale nie mogę.''

 Większe było nie tylko lepsze. Było też pełne chwały.