Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać naprzód.
Gdy myśli szaleją, ciało radzi sobie samo...
Wiedziała, że będzie to trudne, ale nic, co cenne, nie przychodzi łatwo.
Doświadczenie jest klęską i trzeba wszystko stracić, żeby dowiedzieć się odrobinę,
O nic więcej wszak nie prosił – tylko o pracę.
Nigdy się czegoś do końca nie nauczysz, dopóki nie stanie się to rzeczywistością.
Kocham ludzi, którzy obgadują mnie za plecami i myślą, że się nie dowiem.
Początki są nagłe, ale także podstępne. Zakradają się z boku, trzymają się w cieniu, czają się, nie rozpoznane. A potem eksplodują.
Płacz nie jest złą rzeczą, chyba że ktoś wpadnie w rutynę.
