I wtedy wezbrały we mnie nienawiść, żal, zawiść - słowem ...

 Nie wiem, czy jest gdzieś limit cierpień przypadający na jednego człowieka. Podobno dostajemy ich tyle ile jesteśmy w stanie udźwignąć.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Czasami odchodzimy tylko po to,
żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...
Najgorsze jest rozczarowanie, kiedy
odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.

 Nie wiedząc, dokąd mamy żeglować, nigdy tam nie dotrzemy.

 Życie bywa kapryśne, nie zawsze zwycięża ten, kto ma rację.

 A potem wpadło mi do głowy, że mogłabym spędzić resztę lata, pisząc powieść.

 Żadna podróż po śmierci nie będzie taka ciekawa jak ta przez życie.

 Wybrzeże morskie jest zdrowe dla wariatów - pod warunkiem, że nie są za bardzo obłąkani.

 Poniżenie można znieść tylko wtedy, gdy nikt nie patrzy.

 Nigdy nie jest za późno, by być tym, kim chcesz być. Nie ma limitu czasowego, zacznij kiedy chcesz. Możesz zmienić się albo pozostać takim samym, nie ma reguł. Możemy żyć każdy dzień jak najbardziej. Wszystko zależy od nas samych.