Las oniemiały, kutasy z lasu delikatnie sflaczały.

 Najbardziej w życiu boję się tego, że moje serce będzie kiedyś biło nad urodzinowym tortem tragicznie pełnym świeczek i wtedy pomyślę, że mój czas minął, a ja nic nie przeżyłam. Przecież tylko dla przeżyć warto żyć. I dla tego, aby móc je komuś potem opowiedzieć.

 Mors malum non est,sola ius aequum generis humaniśmierć nie jest złem,a jedynie prawem obowiązującym cały rodzaj ludzki.

 Jedynymi ograniczeniami w twoim życiu
są te, które sam sobie narzucasz.

 Język to najpotężniejszy i najbardziej niszczycielski organ ludzkiego ciała.

 Chętne ucho słuchacza podnieca język opowiadającego.

 Rosjanie gardzą wszystkimi, którzy się przed nimi płaszczą.

 Zapominamy, jak ważna jest zwyczajna rozmowa, wspólna kawa, dobre słowo do poduszki. Zapominamy, że to słowa budują mosty, a milczenie jak ogień je spala. Zapominamy, ile znaczą drobiazgi, dobre gesty, ciepło głosu, smaki i zapachy. Zapominamy, że mamy emocje i marzenia. Zapominamy, że jesteśmy ludźmi…

 Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.

 Młodości zarzuca się często, że wierzy, iż świat zaczyna się dopiero od niej; ale starość wierzy jeszcze częściej, iż świat kończy się razem z nią.

 Doświadczenie jest dobre, byle tylko nie kosztowało zbyt drogo.