Powoli wypływałam na powierzchnię czarnego jak smoła snu.

 Nie zając jest ważny, ale bieg. Tak naprawdę życie przypomina bieg, a nie meta. Ważne jest, jak sobie ten bieg urozmaicamy, co robimy, jak żyjemy, a nie jaki jest jego finał.

 Nie wierz temu, kto wierzy wszystkim.

 Jeżeli się wie, gdzie szukać, to wszędzie są zakopane jakieś szkielety.

 Każdy, kto wchodzi w czyjeś życie, zawsze bowiem coś z sobą przynosi.

 Ciekawe, że z pokolenia na pokolenie dzieci są coraz gorsze, natomiast rodzice coraz lepsi, a więc z coraz gorszych dzieci wyrastają coraz lepsi rodzice.

 (...) dzieciaki, które garną się do sportu, to prawdziwy skarb.

 To nic, że w środku wszystko poszarpane
i skręca się, i wyje, ale na zewnątrz żadnych łez, żadnych emocji, zabawa, zabawa.

 Nic, co miało być zrobione, nie zostało niezrobione.

 Przynajmniej być świrem to mieć jakieś własne miejsce.

 Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą.