Powoli wypływałam na powierzchnię czarnego jak smoła snu.

 Dożyłem bardzo sędziwego wieku.
Czasem wydaje mi się, że stało się to jakby za moimi plecami.

 Istota rzeczy jest niewidoczna dla oczu.

 Zastanowił się, czym jest życie i co ono znaczy; może po prostu czegoś nie zrozumiał.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia. Oznacza to, że każda chwila, którą przeżywamy, jest niepowtarzalna i wartościowa. Nie wolno nam marnować czasu na szukanie ideałów, które nie istnieją.

 Tylko ci którzy płakali w ciszy, wiedzą jak bardzo boli trzymanie wszystkiego w sobie.

 Pesymista widzi trudność w każdej możliwości.
Optymista widzi możliwość w każdej trudności.

 Na szukanie lepszego świata nie jest jeszcze za późno.

 Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.

 Człowiek nie może żyć bez nieustannej ufności w coś niezniszczalnego.

 Nie ma nieśmiertelności innej niż pamięć ludzka.