Chodziło o to, żeby wiedzieć. Żeby m i e ć ...

 Klęską nie jest upadek na dno... jest nią pozostanie na dnie.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 Czy to możliwe, że trzeba zapaść na raka, aby cieszyć się życiem?

 (...) Zawsze miej odwagę, by żyć. Nigdy nie bój się, że popełnisz błąd. Choćby nie wiem, co się wydarzyło, miej odwagę, by być sobą.

 Człowiekowi najtrudniej znieść, że już nic od niego nie zależy.

 Wierzymy w to, w co chcemy wierzyć.

 Już tylko nieskończoność widzę z wszystkich okien.

 Gdyby bogaci nie zapraszali znów bogatych tylko biednych, to wszyscy mieliby co jeść.

 Lepiej działać, popełniając błąd, niż nic nie robić i ponieść klęskę.

 Nie pozwól, aby twoje marzenia zarosły chwastami.