Życie – dożywotnia kara śmierci.

 Życie to sztuka, której nikt do końca nie umie. To ciągłe dążenie do szczęścia, miłości i zrozumienia. To podziwianie wschodów słońca, a w nocy śpiew gwiazd. To umiejscowienie siebie w szalonym tańcu rzeczywistości.

 Nic tak nie irytuje ludzi, którzy chcą ci obrzydzić życie, jak to, że zachowujesz się, jak gdybyś tego nie zauważał.

 Nigdy się czegoś do końca nie nauczysz, dopóki nie stanie się to rzeczywistością.

 Słodko jest pić, ale gorzko jest płacić za to.

 Jeśli zabijesz człowieka
niechcący, będzie tak samo
martwy jak wtedy, gdy zrobisz to celowo.

 Wszystkie bitwy naszego życia czegoś nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.

 Są rzeczy śmieszne, choć wstrętne, ale są też wstrętne i wcale nie śmieszne.

 Życie człowieka jest krótkie i niezrozumiałe. Nigdy nie wiadomo, co nas czeka za godzinę.

 Jeśli oczekujesz, że świat będzie dla Ciebie sprawiedliwy, bo Ty jesteś sprawiedliwy, oszukujesz siebie. To dokładnie tak jakbyś oczekiwał, że Lew Ciebie nie zje tylko dlatego, że Ty nie zjadłeś jego. 

 Nie planuj tego, co ma być za pięć lat. Życie jest nieprzewidywalne, może się potoczyć zupełnie inaczej niż oczekujesz. Najpierw zacznij od 5 miesięcy, czy pół roku, aby mieć do czego dążyć. I nie martw się na zapas, co będzie za parę lat. Obiecam ci jedno, poradzisz sobie, tak jak robiłaś do do tej pory. (Skydelan)