Niektórzy chwalą się, że mówią ...

 No bo jak się dziękuje za życie? Czym za nie zapłacić? Gdzie są granice wdzięczności?

 Pisarz może żyć i pracować tylko w atmosferze języka ojczystego.

 Kto czuje się wzgardzony, chętnie sam przybiera pogardliwy wyraz twarzy.

 Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już nigdy niczego nie napisze.

 Płomień gniewu opada, powoli przygasa.
Rany się goją. Kiedy jednak pozwalasz,
żeby tak się stało, umiera też część twojej duszy.

 Gdyby się zawahała, zaczęłaby wątpić, a wątpliwości mogłyby okazać się jej zgubą.

 Ludzie nie pamiętają tego, co mówisz czy robisz, ale jakie uczucia w nich wzbudzasz.

 Więcej warta jest honorowa śmierć niż bezwstydne życie.

 Wie pan, wszystko jedno czy ma się przed sobą sto lat, rok czy tydzień, zawsze ma się przed sobą wszystko.

 Są chwile, które zmieniają człowieka na zawsze.