Życie wie o sprawach, o których my nie wiemy.

 Czuję, jak decydująca odwilż ogarnia moje żyły.

 Im więcej ktoś posiada, tym bardziej się boi, że straci.

 Koledzy, tzw.przyjaciele którzy mają cię w dupie, olewają cię, nie zwracają uwagi na ciebie i tylko wtedy gdy czegoś potrzebują przypominają sobie, że istniejesz są po prostu chwastami których ty musisz się pozbyć.

 Życie jest całością - i dobra i zła,które muszą być razem przyjęte.

 Jest blada, tajemnicza, jak lilia pływająca pod powierzchnią wody, pomyślał.

 To samotne przedsięwzięcie. Ścieżka, którą muszę przejść sam. Ja i tylko ja.

 Wielki strach cofa nas do zachowań z dzieciństwa.

 Prowadzę ciężką, nierówną walkę i jestem sama.

 Najgorszą chorobą nie jest trąd czy gruźlica, ale świadomość, że jest się nikomu niepotrzebnym, przez nikogo nie kochanym, przez wszystkich opuszczonym.

 Na każdy garnek znajdzie się pokrywka.