Żyj i pozwól żyć innym.

 Chleb dla mnie - to sprawa materialna. Chleb dla drugich - to już sprawa duchowa.

 Ale ja miałam coś, czego chłopakowi wyraźnie brakowało. Mięśnie.

 A dziś? Zastanawiam się, czy poszukiwanie wzorców, ideałów nie jest tylko przywilejem młodości. Ale przecież zawsze, chcąc czy nie chcąc, do kogoś się "przymierzamy", niech więc ten ktoś ma miarę wysoką. Gwiazdy dlatego są gwiazdami, że są daleko – nieosiągalne. Nie pokazują majtek, nie tatuują sobie czegoś na udzie ani nie noszą kolczyka w nosie. Gwiazd nie można dotknąć, pomacać, poślinić. Nie fotografują się byle gdzie, z byle kim. Są tajemnicze, zawsze wierne sobie, idą swoja drogą. Wiedzieć mamy
o nich tylko tyle, ile chcą, żebyśmy wiedzieli, i jest to wystarczająco dużo, aby nam pomóc w naszej codzienności.

 Życie jest samo największą baśnią.

 Przepraszam za zuchwałość, nadzwyczaj cierpię z powodu zbyt dużej zawartości intelektu w moich emocjach.

 Nasze życie pozostałe we władzy głupców, którzy mogą nas zabić; ale niektórzy jednocześnie nie są pewnie swej własnej przyszłości.

 Mam w swoim życiu taką osobę, na widok której mimo wszystko zawsze się uśmiecham.

 Chodziło o to, żeby wiedzieć.
Żeby m i e ć p e w n o ś ć.

 Pisanie to tylko bezemocjonalny ciąg znaków.

 Bo utrata życia nie jest
wcale najgorszą rzeczą,
jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego,
po co się żyje.