Wszystko, co mówiła, brzmiało jak tekst wydobywający się wprost z ...

 Jak wielkie przestrzenie dzielą nas samych w sobie.

 Zawsze się czegoś uczymy.

 Nie zawsze należy się przedzierać aż do samego końca.Przecież można tak wiele napotkać po drodze.

 Ileż przypadków, ileż spraw wypełnia dzieciństwo.

 Żyję w świecie, który jeszcze karmi się systemami, ideami, doktrynami, ale symptomy niestrawności
są coraz wyraźniejsze, pacjent już dostał czkawki.

 Nim w ogóle się połapiemy, na czym polega życie, już jesteśmy w jego połowie.

 Jakimi słowami wyjaśnić, że życie, które się wiodło wczoraj, ma się już nijak do dzisiejszego życia?

 Ciemności boimy się tylko dlatego, że nie wiemy, co w niej jest.

 Początkiem dobrych czynów jest wyznanie złych.

 No proszę, mistrz ciętej riposty. Laski muszą sikać po nogach.