
Stale przebywamy wśród ludzi, a tak naprawdę żyjemy i umieramy ...
Stale przebywamy wśród ludzi, a tak naprawdę żyjemy i umieramy w samotności.
Często zło pochodzi ze zbyt wielkiego liczenia się z tym, co świat powie.
Ani teraz, ani nigdy bo umarli nie powracają.
Ubóstwo nie jest rzeczą wspaniałą ani godną zazdrości, chyba że ktoś znosi je dobrowolnie dla życia wiecznego.
Każdy był jak figura w kartach - z jednej strony do góry nogami.
Mój ojciec w chwili śmierci był spokojny; to ja szalałam.
Dużo ludzi nie wie, co z czasem robić. Czas nie ma z ludźmi tego kłopotu.
Potrzeba jest bodźcem myśli, myśl podnieca do czynu.
Wielkie dzieła nie są skończone. Są jedynie zarzucone.
Złość, żal i zazdrość nie
zmienią innych, zmienią ciebie.
Bronić się przed namiętnością, czy ślepo jej ulec? Co jest mniej niszczycielskie?
Nie wiem.