
Stale przebywamy wśród ludzi, a tak naprawdę żyjemy i umieramy ...
Stale przebywamy wśród ludzi, a tak naprawdę żyjemy i umieramy w samotności.
Otaczaj się takimi ludźmi przy których możesz otwarcie cieszyć się ze swoich sukcesów i jednocześnie mieć pewność,
że Oni cieszą się Twoim szczęściem.
Czerwone maki na Monte CassinoZamiast rosy piły polską krew.
Ludzie stojący najbliżej władzy są największymi zbrodniarzami.
Na nic są wspomnienia, gdy się wie, że nie ma już przyszłości.
Gdybym był kroplą w morzu, żyłbym wiecznie, w chłodnej czy też ciepłej wodzie, ale wiecznie żywej, wiecznie rozkołysanej, a ty przychodziłabyś do mnie. Bo ty jesteś jak rzeka.
I tak byśmy się spotkali.
Życie nie daje nam tego, co
chcemy, tylko to, co dla nas ma.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.
Są sprawy, o których nie sposób mówić. Można o nich tylko malować.
Jedna noc z jej snów, rozgrywająca się na jawie, to więcej niż nic.