Wybaczanie jest trudną sztuką.

 Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.

 Bywa czasem tak, że mamy gorsze dni przez długi czas.

 Jeżeli zaczniesz się
przejmować porażkami, rozpadniesz się na kawałki.

 Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza. Jednym jesteś ty. Drugim zaś śmierć.

 Gdy koło fortuny wynosi kogoś na szczyt, droga potem wiedzie tylko w jedną stronę.

 Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 Czasem głupota okazuje się mordercza.

 (...) pali się do tego jak świeca pod prysznicem.

 Ludzka zawiść nie ma granic. Tego się nie leczy. Nie ma na to żadnej rady - poza taką, by zwyczajnie nie zwracać uwagi na takich ludzi. Im mniej ludzie wiedzą o naszym życiu, tym jest ono spokojniejsze. Szkoda tylko, że czasem inni sami sobie dopowiadają naszą historię, chociaż pojęcia o niczym nie mają.

 Ktoś wyjął mnie znikąd i wrzucił nigdzie.