(...) rodzina to ciąg pokoleń. Aby trwała, każdy musi postarać ...

 - Pijemy coś dzisiaj?
- A co, masz urodziny?
- Nie, mam wódkę.

 Pierwszy krok wędrówki jest zawsze najdłuższy.

 "Czy kiedykolwiek się zastanawiałaś, ile tak naprawdę osób było dla Ciebie ważnych? Mam na myśli ludzi, którzy coś zmienili w Twoim życiu. Zwykle jest ich bardzo mało.

 Najważniejsze w życiu, to nauczyć się, jak upadać.

 Trudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.

 Już? Tak prędko? Co to było?Coś strwonione? Pierzchło skrycie?Czy nie młodość swą przeżyło?Ach, więc to już było... życie?

 Opuszczam to życie nie jak się opuszcza własny dom lecz gospodę.

 Jest czas milczenia i czas mówienia.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.

 Są rzeczy, których ludzie chodzący
po świecie na dwu zdrowych stopach
po prostu nie rozumieją. Sądzą, że
patrzy się oczami. Sądzą, że dystans
pokonuje się za pomocą kroków.