Chciała pięknie pisać, ale słowa odmawiały jej posłuszeństwa.
Podoba mi się w agonii to, że jest zawsze prawdziwa.
Nie ma rzeczy niemożliwych. Jest tylko to, co nam się wydaje niemożliwe. A wyobraźnia, jak wiadomo, nie zna granic.
Choć w kościołach prawi się kazania, piorunochrony nie są tam zbyteczne.
Po co robić widowiskowe sztuki? Większa część magii dzieje się w głowie.
„Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd".
Życie nie daje nam tego co chcemy,tylko to, co ma dla nas.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz poruszać się do przodu.
Żyje się, jakby czas był nieograniczony, jakby nam obiecano wieczność.
Nie wolno popełniać tego błędu.
Nie wolno odkładać życia na później.
Niezdrowa dusza wymaga zdrowego ciała.
