Czasem jeden gest jest bardziej potrzebny od tysiąca zbędnych słów.

 Pierwsze tygodnie po dniu wolnym od pracy należały do najcięższych, bo były zbyt bliskie czegoś,
co stało się już przeszłością, a nie mogło
wchodzić jeszcze w grę jako obietnica przyszłości.

 W prawdziwym życiu jesteśmy obsadzani wyłącznie jako statyści.

 Nie myślimy - jesteśmy milczeni.

 Nie próbuj żyć wiecznie, bo ci się nie uda.

 Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę – póki żyje.

 Wciąż wzrastamy i wciąż jesteśmy tacy mali.

 Jeszcze gorsze od porażki jest poddanie się hańbie i zniewoleniu bez walki.

 Żadna praca nie hańbi, ale wynagrodzenie za nią często tak.

 Większe było nie tylko lepsze. Było też pełne chwały.

 Mam wrażenie, że poranki klaszczą. Żeby mnie obudzić.