Są takie drogi, które należy pokonać w ciszy i samotności.

 Życie jest pokojem, w którym oczekujemy nicości.

 Życie jest jak teatr, nie liczy się jak długo trwa, ale jak dobrze zostało zagrane.

 W gwałtownej śmierci jest coś fascynującego.

 To był logiczny wybór.

 Porównuję swoje życie do rzeki, płynącej przez zróżnicowany krajobraz, pod słońcem i w deszczu, w dzień i w nocy. Moje zadanie polega na pokonywaniu kolejnych odcinków tej rzeki i zaakceptowaniu tego, co na mnie czeka, z radością lub smutkiem.

 Płacz nie jest złą rzeczą, chyba że ktoś wpadnie w rutynę.

 Bo czasem siadam i czuję, że już nie mam siły, że to wszystko mnie przerasta i nie wiem co mam dalej robić.

 Ósma rano w sobotę to jak minus trzecia rano w normalny dzień...

 ...czasem wszystko zależy od jednego słowa wypowiedzianego w odpowiedniej chwili.

 I to nie my mówimy słowa, lecz słowa nas mówią.