Bo nie zawsze się żyje, jak by człowiek chciał, tylko ...

 Na mój honor, niech skubaniec, tańczy bez podłogi taniec.

 Czas rachmistrz wszystko sobie w grze z nami nagrodzi,Popędza starych, jak go popędzali młodzi.

 Bo już to tak jest, gdzie nie szanują człowieka, tam zaraz wszystko stacza się do wojny.

 W apatii jest wolność, dzikie, odurzające wyzwolenie, którym prawie można się upić.

 I tak, to jest dziwne uczucie, kiedy przestajesz żyć dla siebie. Ale wydaje mi się, że prawdziwe życie zaczyna się dopiero wtedy, kiedy zaczynamy żyć dla innych.

 Jaki to cudowny dar, doświadczać życia tak intensywnie - rzekła.

 Taedium vitaewstręt do życia.

 (...) nie tylko kłamstwo jest oszustwem. Może nim być także uparte milczenie.

 Tak właśnie o tym mówiła: "niekoniecznie całkowite unicestwienie".

 Konfrontacja marzenia z rzeczywistością wypadała zawsze na korzyść marzenia.