Jeśli czekać, aż wszyscy zmądrzeją, za długo to potrwa.

 Weź łoże swoje i idź!

 Odtrącaniem nie naprawi się żadnego człowieka.

 Kuszą nas ciągle wszystkim, czego nam brak. Czujemy ciągle, że nie bez przyczyny dano nam je tkwić w świecie, gdzie nam ciągle tęskno o tyle, o ile zbyt mało kochamy.

 Pogoń za dostatkiem przekonuje człowieka, że inni żyją w jeszcze większym dostatku.

 Cały świat gra komedię.

 Są też ludzie, których ambicje sięgają dalej i głębiej niż zwykle. Chcą więcej niż mogą zdobyć. Więcej pieniędzy, władzy, potęgi, więcej wszystkiego, i są gotowi dla tego "więcej" podpalić świat.

 To było tak, że ciężko mi wymienić lepszą rzecz niż zmiana świadomości.

 To nasze blizny czynią
nas tym, kim jesteśmy.

 Bylibyśmy niejako martwi,
gdybyśmy już nie mieli o czym marzyć.

 Tak łatwo można zniszczyć, to co układało się przez lata. Ludzie odchodzą w mgnieniu oka i chociaż wywołują mnóstwo bólu, gdy odchodzą, wspomnienia zostaną zawsze, nawet jeśli bardzo będziemy chcieli o nich zapomnieć.