Jeśli czekać, aż wszyscy zmądrzeją, za długo to potrwa.

 Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 Mówisz: Wszystko w porządku
Myślisz: Dam radę
Czujesz: Pier*ole to wszystko!

 Dlaczego czasami tak trudno jest rozmawiać? Zamiast prośby o wyjaśnienie serwujemy chłodne spojrzenia. Zamiast żartu - milczenie. Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Nic prawdziwego nigdy nie umarło - tylko nazwy, formy i złudzenia.

 Normalność nie jest kwestią statystyki.

 Jeżeli macie w sobie potwora, trzeba dać mu zaszaleć.

 By osiągnąć realistyczny efekt,należy ostrożnie dobierać środki.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Dziwne, jak wszyscy ukrywamy, że jednym z głównych motorów naszego życia są pieniądze.

 Piekło to po prostu życie bez sensu.